From our series on clean and unclean

Spiritual, Biblical and Scientific Reasons of Clean and Unclean Meats

The Adverse Influence of Pork Consumption on Health by Dr Reckeweg M.D.

Przepisy dietetyczne w prawdziwym prawosławnym i katolickim Kościele apostolskim

WPROWADZENIE:

Większość gałęzi chrześcijaństwa jest podzielona na temat tego, czy wieprzowina jest nadal grzechem, itd. Wystarczy przejść do 1 Jana 3: 4, aby przeczytać „grzech jest przekroczeniem prawa”. Chrześcijanie w jakiejkolwiek denominacji powiedzą, że jedzenie wieprzowiny jest ich jedynym grzechem. Jednak zapominają, że Bóg powiedział, że musimy wyznać grzechy i pokutować z nich (wyznając każdy grzech, aż będziemy wzrastać i być bardziej przemienieni na obraz Chrystusa).

Niektórzy nawet posuwają się nawet do stwierdzenia, że możemy teraz jeść obrzydliwości występujące w morzu, takie jak kraby i toksyczne jęczmienia itp. Typową odpowiedzią dzisiejszych chrześcijan jest to, że mogą teraz jeść wieprzowinę, ponieważ mamy lodówki i nie psuje się. Im dalej cofasz się w czasie, tym trudniej było go zjeść. Nawet Grecy i Rzymianie ograniczyli swoją wieprzowinę do nielicznych specjalnych świąt, podczas których szybko ją zjadano.

Jednak w historycznym kościele pozostał znanym czynnikiem. Kilku biskupów zostało ekskomunikowanych z Rzymu z powodu ich postawy odrzucenia nowych tradycji jedzenia wieprzowiny i nakazania chrześcijanom zwrócenia się przeciwko szabatowi i świętom JAHWEH. Celem tego artykułu jest pokazanie, że w historycznym kościele zawsze byli przywódcy, którzy dotrzymywali słowa w odniesieniu do wieprzowiny.

Chociaż musimy tylko czytać ze słowa Bożego, aby sformułować nasze opinie, ten artykuł ma pokazać, że zostało ono zrozumiane historycznie.

Didache

Najwcześniejszy tekst chrześcijański (poza Biblią) „Didache” mówi w rozdziale 6, że wszyscy wierzący powinni starać się przestrzegać przepisów żywieniowych. Mówi również, że należy być bardzo ostrożnym, gdy bożkom ofiarowuje się mięso.

Tekst: „Uważajcie, aby nikt nie powodował, że zbłądzicie z tej drogi Nauczania, ponieważ poza Bogiem ona was uczy. Jeśli bowiem możesz nieść całe jarzmo Pana, będziesz doskonały; ale jeśli nie jesteś w stanie tego zrobić, rób, co możesz. A jeśli chodzi o jedzenie, znoś, co możesz; ale przeciwko temu, co jest ofiarowane bożkom, bądźcie nadzwyczaj ostrożni; bo jest to służba zmarłym bogom ”.

Praktyka historyczna naszego przodka

Szkoci zawsze nienawidzili wieprzowiny, a nawet kilku królów zakazało jej spożywania. Większość rolników nienawidziła świń. Chociaż Żydzi rozpoczęli wiele kampanii promujących Szkotów do hodowania świń dla zysku, to zawsze kończyło się to niepowodzeniem i Szkoci odmawiali. Powiedzieli, że nawet ich najniżsi pracownicy nie tkną tego! Oto historyczna relacja z Szkocka niechęć do wieprzowiny.

„Bez wieprzowiny, proszę, jesteśmy Szkoci”. Przez długi czas nigdzie w Szkocji nie przyjmowali wieprzowiny! https://www.britishfoodinamerica.com/Our-First-Scottish-Number/the-lyrical/A-culinary-imponderable-The-Scottish-aversion-to-pork-featuring-a-vivisection-of-The-Riddle-of-the-Scottish-Pig-by-Eric-Ross/

WE Filmujemy w „Our Scythian Ancestors” (Londyn), nagrano „Herodot mówi nam, że Scytowie 'nigdy nie używają świń na ofiarę' i nie będą ich nawet rozmnażać nigdzie w kraju”. (Herodotus, Bk. IV, pkt 63).

Juliusz Cezar, opisując ludy celtyckie we Francji / Galii i Wielkiej Brytanii, około 55 roku p.n.e., wspomina wyraźnie o hebrajskich prawach żywieniowych w następujący sposób:

„Uważają, że nie wolno im jeść zająca, koguta i gęsi ...” (Cezara Wojny galijskie 5.12)

Prawosławny

Prawosławni nadal mają we wszystkich branżach główne tradycje powstrzymywania się od wszelkiego mięsa. W większości zakonów monastycznych często mają tylko jeden dzień w tygodniu na jedzenie ryb. W każdym razie, nawet w czasach hebrajskich, przepisy dotyczące żywności zostały złagodzone w związku z większymi świętami, takimi jak Namioty, gdzie mówi się, że należy jeść to, czego pragnie dusza. W dni świąteczne pozostaje tradycja, aby jeść więcej niż jesz w normalny dzień, nawet potrawy, które byłyby uważane tylko za przysmak. Jednak chociaż pod żadnym pozorem nie polecałbym wieprzowiny, są tacy, którzy interpretują ją w teologii hebrajskiej, włączając jedzenie wieprzowiny podczas tak dużych tygodniowych świąt, jak „Namioty”.

The historical understanding of Peter’s vision of the sheet coming down was NOT understood to mean that now everyone can eat everything. The verse itself in fact says it had to do with people, not with foods (Acts 10:9-16).

The early church father Saint Jerome wrote expounding upon the paraphrased verse  “..forbidding to marry…. ..every creature of God is good, and none are to be refused if received with thanksgiving” (1Timothy 4:4) He wrote that this was NOT referring to swines flesh, but that it referred to marriage to a spouse, and partaking in all the cares of having a family.

Hieronim powiedział, że to „przykazanie”, które rzeczywiście dotyczy wszystkich pragnień brzucha (takich jak małżeństwo), które dotyczą naszego życia na tym świecie.

This agrees with 1Timothy 4:3 “..forbidding to marry and abstain from meats, which God hath created to be received with thanksgiving of them which believe and know the truth.”(note “commanding” is not in the original) Verse 4-5 speaks of having “prayerful intercourse” with the meats?? which couldn’t be referring of speaking together with the pork meal…

Święty Hieronim napisał do cesarskiej lady Salviny, która właśnie owdowiała i nadal była atrakcyjna. Powiedział, że jest osobą, która słusznie „odrzuca wieprzowinę”. Chwalił jej pobożność w odrzucaniu wieprzowiny, jednak powiedział, że jest jeszcze bardziej pobożne, jeśli teraz jako wdowa będzie stale pościć i odrzucać inne, bardziej pikantne i drogie mięsa, takie jak czarne koguty Iona itp.

Dalej rozwinął kwestię powstrzymywania się od mięs, win itp., A nawet werset, że „każde stworzenie Boże jest dobre i nie można odmówić przyjęcia z dziękczynieniem”, zrównał wszystko, aby być częścią przykazań, kiedy jesteśmy służąc raczej życiu cielesnemu niż duchowemu. Powiedział, że odnosi się bardziej do wszystkich problemów związanych z rodzeniem dzieci, posiadaniem małżonka i służeniem ciału. Jednak upomniał ją, mimo że była jeszcze młoda, aby pozostać wdową i powstrzymać się od wszelkich mięs (powtórnych małżeństw / pragnień cielesnych) i win, aby być diakonisą dla kościoła. Co zrobiła za arcybiskupa Chrystoma z Konstantynopola.

Źródło: http://www.newadvent.org/fathers/3001079.htm (List od Hieronima do Imperial Lady Salviny)

Przeczytaj więcej na temat Hieronima promującego szabat w broszurze „Uhonorowanie szabatu w historycznym kościele prawosławnym”, podrozdziale „Wczesny Kościół Prawosławny w szabat“

W wykładach katechetycznych św. Cyryla Jerozolimskiego napominał kościół o wielu dobrych rzeczach dotyczących Kanonu Pisma Świętego. Wśród nich były następujące zwroty. Uważamy, że w niektórych punktach nie ma racji, ale to pokazuje, że przepisy żywieniowe były kwestią wymagającą rozwiązania. Jednak z kilkoma jego wnioskami się nie zgadzamy. Na przykład zdecydował się wykluczyć Księgę Objawienia z Kanonu Pisma Świętego. Uważał to za apokryficzne i nie nadające się do czytania. Niemniej jednak jest to dobry historyczny dowód na to, że istniały różne kwestie, takie jak przepisy żywieniowe krążące po prawosławiu z IV wieku:

„A jeśli kiedykolwiek usłyszysz któregokolwiek z heretyków, którzy źle mówią o Prawie lub Prorokach, odpowiedz głosem Zbawiciela, mówiąc: Jezus przyszedł nie po to, aby znieść Prawo, ale aby je wypełnić.

„… Trzymaj się z daleka od wszelkich świąt szabatowych (to greckie słowo oznaczające obrzędy to„ paratēreō ”, które w Biblii zawsze jest negatywnym kontekstem wyszukiwania błędów. Jest również używane, gdy szukali sposobów zabicia Jezusa. Słownik grecki definiuje słowo „przestrzegać skrupulatnie”.),… ”

„… I nie nazywaj niektórych potraw czystymi i nieczystymi, ponieważ wszystkie są obojętne” [uwaga: preferowanie nazywania każdego mięsa obojętnym było powszechną nauką o powstrzymywaniu się od „wszystkich mięs”, a nie tylko wieprzowiny. Niemniej jednak pokazuje, że nauka o nieczystym mięsie była nadal popularną doktryną.]

Nestorianie

Nestorianie (którzy wyszli ze wschodniego kościoła prawosławnego w Konstantynopolu) nadal strzegli przepisów żywieniowych. Jak możemy udowodnić, reszta ortodoksów nadal wierzy, że to grzech. Nestorianie są znani z przestrzegania dnia szabatu i przepisów żywieniowych.

„Nestorianie nie jedzą wieprzowiny i przestrzegają szabatu. Nie wierzą ani w przedsionkową spowiedź, ani w czyściec ”. Schaff-Herzog, Nowa encyklopedia wiedzy religijnej, art. „Nestorianie”

„Oni (nestorianie) powstrzymują się od wieprzowiny i wszelkiego innego mięsa zabronionego przez prawo Mojżesza”. (Badania Wolffa, s. 469).

Siedmiu świętych Machabeuszy, którzy byli torturowani i męczennicy za odmowę jedzenia wieprzowiny.

Grzegorz z Nazjanzu w swojej piętnastej przemowie upamiętnił ich Męczeństwo za powstrzymanie się od wieprzowiny. Powiedział, że takie obywatelskie nieposłuszeństwo w celu przestrzegania przepisów żywieniowych ma oznaczać „życie według krzyża”.

Augustyn z Hippony powiedział: „Machabeusze są naprawdę męczennikami Chrystusa”.

Jan Chrystom z Konstantynopola opowiadał się za męczennikami, mówiąc, że „ludzie zabici za Prawo przelali swoją krew za dawcę Prawa (Jezusa Chrystusa)”

Kościół celtycki był hebrajski i prawosławny

Kościół celtycki, który okupował Irlandię, Szkocję i Wielką Brytanię, miał syryjskie (bizantyjskie) pisma zamiast łacińskiej wulgaty Rzymu. Kościół celtycki wraz z waldensami i imperium wschodnim przestrzegał szabatu dnia siódmego.

Setki prawosławnych świętych Wielkiej Brytanii przed schizmą dają najsilniejsze świadectwo o tych faktach. Obecnie kościoły wschodnie nadal czczą większość z nich. W samej tylko Wielkiej Brytanii zebraliśmy 130 oficjalnych świętych Anglii, którzy byli przed Augustynem. Przykład najpopularniejszych przedschizmowych prawosławnych świętych Anglii można znaleźć w Internecie na takich stronach jak http://www.oodegr.co/english/istorika/britain/British_Saints.htm. Naszą listę 130 angielskich świętych przed Augustynem można znaleźć na stronie http://glastonburyculdee.org/130%20british%20Saints%20before%20augustine.pdf

Hebrajskie prawo celtyckie

Kościół celtycki nie tylko używał syryjskiej bizantyjskiej Biblii, ale z większym powodzeniem strzegł całego prawa JAHWEH.

Jednym z przykładów hebrajskiego prawa celtyckiego jest Ex Lieber Moisi.

Liber ex Lege Moisi był rozpowszechniany przez św. Patryka i jego następców w każdym kościele celtyckim, czy to w Anglii, Szkocji czy Irlandii.

Podsumowanie treści:

1. Szabat dnia siódmego.
2. Niewolnictwo i stosunek pana do sługi
3. Różne przestępstwa śmiertelne.
4. Odszkodowanie w „naturze” za różne przestępstwa.
5. Przestępstwa zwierząt przeciwko osobie i mieniu.
6. Zwierzęta wykorzystywane jako pożywienie, czyste i nieczyste oraz rzeźne.
7. Seks i małżeństwo.
8. Damska higiena.
9. Dziesięciny, pierwociny, śluby i wszelkiego rodzaju ofiary.
10. Sprawiedliwość, przekupstwo, świadkowie, tradycja i lichwa.
11. Miasta schronienia, azylu i gościnności.
12. Czarodzieje i nekromancja i ofiary z ludzi.
13. Dziedziczenie oraz lata szabatowe i jubileuszowe, długi.
14. Widoki prawdziwego proroka.
15. Przeklinanie i błogosławieństwo.

To stworzyło podstawę wierzeń celtyckich chrześcijan.

Przepisy Adamnana zakładały, że ludzie mogą jeść nieczystą świnię, ale nie, jeśli jest ona zbyt tłusta. Świnie muszą być chude.

Nawyki żywieniowe Columby zostały wyraźnie opisane jako powstrzymywanie się od mięsa i piwa. (patrz „Old-Irish Life of Columba” lub „Amhra Chulimb Chille”).

Ojcowie wczesnego kościoła rzymskiego

Często zapisy ich kontaktów z wczesnym kościołem celtyckim Culdee są dość wymowne.

W biografii Augustyna, który przybył z Rzymu w 596 r., Aby nawrócić pogańskich Sasów, dowiadujemy się, że znalazł on lud Wielkiej Brytanii w najbardziej okrutnych i nieznośnych herezjach, „poddanych judaizującemu, ale nie znając świętych sakramentów i świąt z kościoła." tj. (Nie wiedziałem o 25 grudnia, jedzeniu wieprzowiny itp.) (Pani Tamar Davis: „Historia kościołów sabatarskich”, str. 108. Phila 1851.) ..

Ireneusz, 178 rne, mówi, że Kościół w jego czasach był rozpowszechniony na całym świecie; a szczególnie wspomina o kościołach w Niemczech, Hiszpanii, Galii i Wielkiej Brytanii. Dodaje: „W żadnym z tych krajów nie ma różnicy w wierze ani tradycji”…

Zasługa wprowadzenia chrześcijaństwa do regionu Wielkiej Brytanii przypadła nie tylko Pawłowi, ale także Piotrowi, Filipowi, Janowi, Szymonowi Zelocie i Józefowi z Arymatei…

Venantius Fortunatus, 560 r., Mówi: „Św. Paul przeszedł przez ocean na Wyspę Brytanii i do Thule, krańca ziemi ”. (Irlandia)

WNIOSEK

Chociaż większość z nich wie w swoich własnych praktykach, aby przynajmniej ograniczyć wieprzowinę, uważamy, że ważne jest, aby pokazać, że nadal jest to grzech, od którego należy całkowicie się odwrócić.

Dzisiejsze większe kościoły głównego nurtu

Obecnie nadal istnieje wiele denominacji, które twierdzą, że sukcesja apostolska jest następstwem apostolskim i nauczają, że nie powinniśmy jeść wieprzowiny jako oficjalnej doktryny. Oto kilka przykładów:

Syryjski Kościół Prawosławny

Kościół koptyjski w Aleksandrii

Etiopski Kościół Prawosławny

Zachodnie wyznania z ponad 100 000 członków:

The United Church of God (dawniej Worldwide Church of God)

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego

Izraelickie zgromadzenia mesjanistyczne żydowsko-hebrajskie

Oto krótki wybór z artykułów doktrynalnych naszego kościoła kuldańskiego (hebrajskiego celtyckiego):

1. O naszym Kościele:
   1. Krótka historia prawosławnego kościoła Culdees (celtyckiego)
   2. Następstwo naszej wspólnej modlitwy, naszej pierwotnej liturgii
2. W kalendarzu / świętach celtyckich:
   1. Uhonorowanie szabatu w historycznym kościele prawosławnym *** DARMOWA wersja online książki HE ++ Dr. S. Michael, Primace, OCC.
   2. „Kościół celtycki w Wielkiej Brytanii” Leslie Hardinge.
   3. Kolumban i Kościół celtycki, Kwartodecyman (14-20 Nisan) Obchodzenie Wielkanocy / Paschy
   4. TABERNACLES (RODZAJ NIŻ 25 GRUDNIA) był bardzo popularny wśród chrześcijan we wszystkich regionach prawosławnych
3. O tradycjach celtyckich:
   1. Liturgia i rytuał kościoła celtyckiego: FE Warren - Frederick Edward Warren
   2. PDF: „ANTYKI KOŚCIELNE CYMRYKA” CZYLI JEGO HISTORIA, NAUKA I RYTUA STAROŻYTNY KOŚCIÓŁ BRYTYJSKI
   3. Uhonorowanie św. Galla i św. Othmara w cerkwi Culdees
   4. Ku pamięci św. Eadberta, biskupa Lindisfarne
   5. Święto św. Colmana, kolejne mocne świadectwo kalendarza prawosławnego i hebrajskiego
   6. Biblijne dzieła sztuki są nakazane przez Boga kościołom
4. O naszym starożytnym dziedzictwie:
   1. Kościół Jerozolimski przeniósł się do Wielkiej Brytanii, a Stolica Apostolska w Glastonbury, nazwana później „Drugim Rzymem”. Świadczy o tym wielu brytyjskich świętych z I-II wieku, patrz załączony plik PDF ze Świętami
   2. Liczne starożytne rękopisy potwierdzające, że św. Józef (z Sanhedrynu) założył brytyjskie kapłaństwo hebrajskie w Glastonbury w 36 r.
   3. „Spread of the Culdean Church” bezpłatny rozdział z „History of the Scottish Nation” lub The History of the Celtic Church (wszystkie trzy tomy): Historia cywilizacji od czasów prehistorycznych do średniowiecza.
   4. IRLANDZCY PAPIEŻOWIE KRÓLOWIE WCZEŚNIEJ WŁADCY BRYTANII
   5. Bezpłatny rozdział z książki „Celt, Druid and Culdee”
   6. Hebrajskie Celtyckie początki Kościoła chrześcijańskiego
   7. Deklaracja z Arbroath, dowód na to, że Szkoci są Izraelitami z „Wielkiej Scytii”
5. O czystości hebrajskiej w Kościele:
   1. Przepisy dietetyczne w prawosławnym kościele celtyckim
   2. Żonaci księża, mnisi i opaci byli normą w kościele celtyckim

6. O starożytnej liturgii hebrajskiej (chrześcijańskiej) w Kościele:

   1. Modlitwa liturgiczna BCP „THE SHAMA” Modlitwa chrześcijaństwa i Culdees została utrzymana od 450 rpne do dnia dzisiejszego

   2. Plik (Apostołów Didascalia) Amidah Prayers nakreśl wiele z naszych istniejących nabożeństw w chrześcijaństwie.

   3. Plik „Didache” z pierwszego wieku, zaakceptowane przez TCAWW, Culdee i większą wspólnotę kościołów.

Bardzo polecamy książkę „The Celtic Church in Britain” Leslie Hardinge.

Obejmuje mnóstwo dowodów na to, że kościół celtycki przestrzegał przepisów żywieniowych, świąt i szabatów.